o mnie

Nazywam się Justyna Szabłowska i chodzę do II Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. Założyłam tego bloga, aby przedstawić Wam zadziwiającą i pasjonującą historię komputerów. Zapraszam do lektury!

PIERWSZE STULECIA NASZEJ ERY

Pierwsze stulecia naszej ery to przede wszystkim rozwój matematyki. Bo gdyby nie on, nie byłoby w ogóle mowy o powstaniu komputera. W tamtych czasach żyli między innymi: Brahmagupta, Muhammad ibn Musa al-Chuwarizmi, Zu Chongzhi, Heron z Aleksandrii, Nikomedes, Pappus z Aleksandrii, Diofantos, Liang Lingzan i wielu innych wybitnych matematyków.

 Współczesny symbol zero pochodzi z Indii. 25 sierpnia 458 roku członkowie odłamu dźinistów ogłosili traktat Lokavibhaaga. Zero nazywano w nim "śuunya", co znaczy pusty. Innym z tekstów zawierających tę liczbę stał się wierszowany podręcznik Brahmasphutasiddhanta napisany w 628 roku przez hinduskiego matematyka i astronoma Brahmaguptę. Pomysł okazał się trafny i szybko został przyjęty w Kambodża, Chinach, a potem trafił do świata arabskiego. Uczeni z kręgu islamskiego nadali zeru jego nazwę, która pochodzi od arabskiego słowa sifr (صفر) oznaczającego pusty.


Cyfry arabskie, właściwie cyfry indyjskie europeizowane – cyfry stosowane obecnie powszechnie na całym świecie do zapisywania liczb. Są to kolejno znaki: 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 oraz 9 i pierwotnie służyły do zapisu liczb w systemie dziesiętnym. Obecnie wykorzystywane również w pozostałych systemach (na przykład w szesnastkowym przy czym cyfry większe od 9 symbolizowane są kolejnymi literami alfabetu łacińskiego). Pochodzą z Indii i zaczęli je używać w VII wieku, kiedy to Indie najechali Arabowie. Ich łupem (oprócz skarbów, dzieł sztuki i wyrobów użytkowych, niekiedy bardzo cennych) padły też starożytne indyjskie pisma w tym także te zawierające wiedzę matematyczną i astronomiczną. Uczeni arabscy wraz z poznaniem sanskrytu uzyskali dostęp do tej wiedzy. Cyfry weszły do powszechnego użytku a ich propagatorem był perski matematyk Muhammad_ibn_Musa_al-Chuwarizmi, który zastosował je do badań nad algebrą i trygonometrią. Cyfry na zachód w średniowieczu rozprzestrzenili Arabowie, a ich propagatorem w Europie był włoski matematyk Fibonacci.





Mnisi buddyjscy pierwsi wpadli na pomysł odbijania znaków pisarskich i symboli stemplami. Pierwszą maszyną drukarską była prasa drukarska, wynaleziona ok. roku 600 n.e. w Chinach. Począwszy od XI wieku coraz większe uznanie dalekowschodnich drukarzy zdobywała technika ręcznego drukowania za pomocą pojedynczych stempli wykonywanych z metalu, które można uznać za prototypy dzisiejszych czcionek. Za ich wynalazcę uważa się Li Shenga, członka cesarskiego dworu.










W roku 830r. n.e. Pers o nazwisku Mohammed Ibn Musa Abu Djefar znany dzisiaj jako Al Khwarismi napisał pierwszą matematyczną książkę pod tytułem “Al Gabr Wa’l Mukabala” (w łacińskiej wersji “Algebra”), która zapoczątkowała rozwój algebry jako dziedziny matematyki.